İlkokuldan sonra orta ve lise hayatım boyunca hep yurtlarda kalmış biri olarak yazıyorum.
 
Baba gelir yurt müdürüne ve gördüğü her görevliye oğlunu veya kızını emanet eder, 'eti senin kemiği benim' der. Çocuğundan gelen bir şikayeti dikkate alıp kaldığı yurdun görevlisini sorgulamaz. Üstelik çocuğuna kızar.

Anne babanın derdi, çocuğunu okutmaktır aslında, kendisi gibi çiftçi, yevmiyeci, çoban, köyden şehire hiç gelmemiş olmasındır.

İlkokulu yeni bitirmiş, köyden ilk defa şehire gelmiş, neyin ne olduğunu bilmeyen çocuk annesinin sıcak kucağından soğuk ranzalarda kalmaya başlar. Zaten büyükler kapmıştır, köşe başlarını, kalorifer yanlarını, yemek dağıtan onların arkadaşıdır. Tıpkı askerde olduğu gibi ayak işlerini hep küçükler yapar.

Köyden yeni gelmişim, anamın sıcaklığını bırakıp gelmişim, düşmüşüm bir cenderenin içine, yol yordam bilmem; verilen numaralı yatağa yattım, battaniyeyi kafama kapatıp. Bir anda o büyüklerden biri gelip battaniyeyi hızlıca aldı üzerimden kalakaldım. Ne yaparsın çocuksun, gücün de yok ki aynı hareketi sen de yapasın. Böyle böyle olaylar...
Yurtta kalmamış olanlar buna gülüp geçer, ama kalanlar benzerini yaşamıştır mutlaka...

Burada çok hikaye yazılır ama bazıları da çoğu çocuğunki gibi ben de kalsın. Hep zaten öyle olmuyor mu? 

Gündemdeki Çivril yurt olayına bakarsanız. Olay gerçekleştikten sonra yurdu da kapatsanız, yayın yasağı da getirseniz, Çivril'i de yaksanız o çocuğun ve sesini çıkarmayan diğer çocukların zihinlerini tamir edemezsiniz? Ne yapacaksanız önce yapacaksınız. Yağmur yağdıktan sonra kepenek geren çok olur. 

Devletin denetimi olmuyor mu oluyor; kapıların pencerelerin ölçüsü, ranzaların boyası, yemekhanenin uygunluğu iğneden ipliğe inceleniyor. Ama yurdun başında bulunan müdür, görevliler ne kadar denetleniyor bilemiyorum.

Değerli okur! İşte olay bu, sen de bir anne veya babaysan 2 gözünden sakındığın, üzerine titrediğin evladını yurda veya başka bir yere gönderirken bunlara dikkat et. Çocuğunu kime emanet ettiğine iyi bak, en önemlisi de takip etmeyi ihmal etme, sen yeme içme ama çocuğunu parasız bırakma, kimseden dilenmek zorunda kalmasın.

HAYATIN HER ALANINDA OĞLUNA KIZINA SAHİP ÇIK!!!
HELE ÇOCUKKEN, GÜÇSÜZKEN, SES ÇIKARAMAZKEN...