Babasının çeşitli nedenlerden dolayı çırak olarak demirci ustasının yanına verdiği Ali Öztürk, ustasının vefat etmesinden sonra işi tek başına sürdürdü. Teknolojinin gelişmesine rağmen işini aşkla devam ettiriyor. Her geçen yıl ürettiği ürünlere talep azalmasına rağmen mesleğini bırakmadı. Öztürk ilerleyen yaşına rağmen demire şekil vermekten vazgeçmedi. Çeşitli iş aletleri üreterek geçimini sağlayan 75 yaşındaki Ali Öztürk, artık çırak bulamadığını, kendisinin birkaç yıl daha bu işi devam ettirebileceğini ifade etti. Öztürk, “Baba mesleği değil, usta mesleği. Ben ilkokuldan çıktım. 1960’dan beri buradayım. 60 yıldır aynı dükkandayım. işini seviyorsan bu iş güzel işini sevmezsen güzel değildir. Burada körükle başladık. 1962-63 yıllarında körük çektik ve demir dövdük.. Bizim buraya elektrik 1968 yılında geldi. O zaman kadar körük vardı. Körükle çırak yetiştiriyorduk. Biz Buraya geldik, demirci olduk. Usta olduktan sonra işimi bırakmayıp devam ettim. Benim 1976’da öldü. 10-15 tane çırak vardı. 26-27 yaşlarında çıraklarımız vardı. Onlar biz yapamayacağız söyleyip işi bıraktılar. Ocak kaynağı korkusundan dolayı ama ben devam ettim. Bunun sonucunda 16 yaşında usta oldum. O beni mutlu etti, devam edip gittim. Benim mesleğimiz çok güzel. Her şeyiyle bir sanattır. Her şeyi elle yapılıyor. Eskiden 47 tane demirci vardı. Şimdi 4 tane kaldı” dedi.