HABERDENİZLİ.COM
Türkiye’nin önemli tarım kentlerinden birisi olan Denizli’de çiftçilerin sorunları Denizli Polis Evi’nde gerçekleştirilen toplantıda masaya yatırıldı. TBMM’de kurulan ‘Bağcılık ve Üzümcülük Meclis Araştırma Komisyonunda Denizli’yi temsil eden Şahin Toplantıda çiftçilerin sorunlarını dinlerken Denizli Gıda Tarım ve Hayvancılık İl Müdürü Yılmaz Erkaya, Denizli tarımı hakkında bilgilendirmeler yaptı.
2018 yılında Denizli’de 325 bin ton rekolte tahmini yapıldığını ifade eden Erkaya, 2017 yılında Çal ilçesinin 177 bin ton ile en çok üretimi gerçekleştiren ilçe olduğunu kaydetti. Çal’ı 80 bin ton ile Buldan, 25 bin ton ile Güney ve Bekilli takip etti.
Üzüme dayalı sanayinin geliştirilmesi için Denizli’de pestil, kek, pasta, bisküvi gibi üzüme dayalı sanayinin teşvik edilmesi gerektiğini vurgulayan Erkaya, üzümün faydalarının kamu spotlarıyla benimsetilmesi gerektiğini söyledi.
Denizli’de üretilen üzümün ülke ekonomisine 1.2 Milyar lira katkısı bulunduğunu söyleyen Erkaya, Bağcıların yaşadığı sorunları ise şöyle sıraladı;
Örgütlenme Sorunu;
Denizli’de Bağ yetiştiricileri arasında örgütlenme bulunmamaktadır. Bu da gerek üretim gerekse pazarlama aşamasında üreticilerin aleyhinde olmaktadır.
Arazilerin Parçalı ve Bütün olması;
Denizli’de arazilerin parçalı ve küçük olması makineli tarımı güçleştirmekte dolayısıyla da girdi maliyetlerini artmaktadır.
Kuraklık ve Sulama Yetersizliği;
Yaşanan kuraklıklar verimde olumsuzluklara neden olmaktadır.
Eğitim Yetersizliği;
Denizli’de ihracata yönelik bağ yetiştiriciliği yapılan bölgelerde gerek ilaç ve gübre kullanımları gerekse çeşitlere göre budama sistemleri uygulanması, modern sulama metotlarının uygulanması konularında isteksiz davranışlar göstermektedirler.
Tesis yetersizliği
Denizli’de üretim alanlarına yakın yeterli sayı ve kapasitede üzüm işleme ve depolama tesislerinin olmaması kuru üzümde ise işleme ve depolama tesisinin hiç olmaması bağcılığı olumsuz yönde etkiliyor.
Girdi maliyetlerinin yüksek olması
Tarımda kullanılan ilaç, gübre, mazot gibi girdi maliyetlerinin yüksek olması üretim maliyetlerini artırmakta dolayısıyla ihracatta rekabet şansını düşürmektedir.
Şarap sektöründe ÖTV’nin yüksek olması
Şaraplık üzüm üretiminde ve pazarlamasında sorunlara neden olmaktadır.
