Ekmek parası için, Urfa ve Hatay gibi binlerce kilometre uzaklıktan Çivril’e tarım işçisi olarak gelen vatandaşlar, çok zor şartlar altında yaşam mücadelesi veriyorlar. Memleketlerinde kısıtlı iş imkanı nedeniyle yevmiye ile çalışmak için şehir şehir dolaştıklarını söyleyen çadır kent sakinlerin çocuklarını da beraberinde getirdiklerini ve insani koşullardan uzak çok zor şartlar altında çalıştıklarını ifade ettiler.
Yaşadıkları alanda kurulan derme çatma çadırlarda susuzluk başta olmak üzere elektrik, banyo ve tuvalet ihtiyaçları olan mevsimlik tarım işçilerinin sağlık ve güvenlik de en büyük ihtiyaçlar arasında.

ÇAĞDIŞI BİR ORTAMDA YAŞIYORUZ

Yaşadıkları alanda kurulan derme çatma çadırlarda susuzluk başta olmak üzere elektrik, banyo ve tuvalet ihtiyaçlarının öncelikli acil ihtiyaçları olduğunu söyleyen tarım işçileri, "Çağdışı bir ortamda susuz ve tuvaletsiz yaşam, büyükleri bir derece ama çocuklarımızı hemen etkiliyor. Çocukları durdurabilmek çok zor. Tozun toprağın içindeler. Kaldığımız çadırlar korunaklı değil. Her şey bir yana elektriğimiz olmadığı için ne buzdolabımız var nede başka bir elektronik aletimiz. Karanlıkta yemek yemek zorunda kalıyoruz. Havaların ısınmasıyla birlikte çocuklarımızın sütleri ve yemeklerimiz bir günde bozuluyor. Daha insani şartlar altında yaşamak istiyoruz. Daha 4 ay gibi bir süre buralardayız, tarladayız. Durumumuz belli en azından elektrik sorunumuz çözülsün, bu konuda yetkililerden yardım istiyoruz" şeklinde konuştular.

ENÇOK ÇOCUK VE KADINLAR ETKİLENİYOR

Çivril’de Savran,Sökmen, Çıtak,Tokça ve Kızılcayer mahallerinde kurulan çadır kentte yaklaşık 1200 - 1500 geçici tarım işçisi hayata tutunmaya çalışıyor. İşçiler sabah erken saatlerde, tarlaların yolunu tutarken, çocuklar genelde tarlada çalışamayacak yaşta olan aile büyüklerine bırakılıyor.
Urfa ve Hatay’dan Çivril’e gelerek çalışan mevsimlik tarım işçilerinin beslenme, barınma, eğitim ve sağlık alanlarında yaşadıkları sorunlar en çok çocuklar ve kadınları vuruyor. Derme çatma çadırlarda, doğru dürüst yatacak yerleri bile olmayan, çadır kentlerde imkânsızlıklarla boğuşarak yaşam mücadelesi veren tarım işçileri, "Mecbur kalmasak evlerimizi bırakıp gelmeyiz. Elektrik ve su olmadığı için sağlıksız ortamda yaşadığımız için çok zorlanıyoruz. Doğru dürüst tuvalet ve banyo imkanı olmadığı için çocuklarımız rahatsızlanıyor. Sağlık hizmeti almakta zorlanıyoruz" şeklinde konuştular.

YETKİLİLERDEN YARDIM BEKLİYORUZ

Çadır Kentte yaşayan mevsimlik tarım işçileri, her yıl buraya geliyoruz her yıl aynı şartlarda yaşamaya çalışıyoruz, ekmek paramızı kazanmak için burada tarlalarda çalışmak zorundayız. Yetkilerden mevsimlik işçilerin barınmaları için şartların iyileştirilmesini istiyoruz. Beslenme, elektrik ve su olmadığı için çocuklarımızda salgın hastalık başlamasından korkuyoruz dediler.
Çekirdek kesme ve elma toplama sezonunda Çivril’e gelen mevsimlik işçiler günlük 35 ile 50 lira arasında yevmiye ile çalışıyor.