Denizli’nin Çivril ilçesine bağlı İğdir Mahallesi’nin Naldanlı ve Çubukiçi mevkilerinde oturanlar, hayatlarını elektrik olmadan sürdürüyor. 35 nüfuslu ve 12 haneden oluşan Çubukiçi'nde, yıllardır aydınlanmak için gaz lambası ve lüks tabir edilen tüpgazlı araçlar kullanılıyor. Buzdolabı, çamaşır makinesi ve televizyon ise çalışmıyor. Vatandaşların bazıları, güneş paneli kullanarak elektrik ihtiyacını karşılamaya çalışıyor. Ağırlıklı olarak hayvancılıkla geçim sağlayan Naldanlılar ise elektrik ve yol konusunda yaşadıkları sıkıntıların giderilmesi için yetkililerden yardım bekliyor.

Çubukiçi’nden Adil Cunkuş, bölgelerinin en az 100 yıldır yerleşim alanı olarak kullanıldığını ama hiç elektrik gelmediğini söylüyor. Bu yıl elektrik hattı bağlandığını fakat evlere tesisat için gerekli numaralandırma yapılmadığı için hâlâ beklediklerini anlatarak, “1,5 ay kadar önce mahallemize hat geldi. Bize numara vereceklerini, ondan sonra elektrik bağlatabileceğimizi söylediler ancak henüz verilmedi.” dedi. Yıllardır gaz lambası ve lüksle aydınlandıklarını belirten Cunkuş, son iki yıldır güneş paneli kullandıklarını ancak onun da sadece güneşli günlerde işe yaradığını ifade etti: “Havanın kapalı olduğu günlerde yine gaz lambası ve lüksle aydınlanıyoruz. Onun dışında elektriğin kullanıldığı hiçbir imkandan faydalanamıyoruz.”Çubukiçi’nde 12 çocuğun okula gittiğini anlatan Ramazan Cunkuş ise mahallenin elektrik probleminden çok, öğrencilerin ulaşım sıkıntısı olduğunu kaydetti: “Mahalle olduğumuz için taşımalı eğitim imkanından faydalanamıyoruz. Çivril’e 15 kilometre uzaklıktayız. Yolumuz yok, elektriğimiz yok ama Çivril’in mahallesi olduğumuz için Millî Eğitim, taşımalı eğitim yapmıyor. Okula giden çocuklarımızı, her gün kendi arabamızla Çivril’e götürüyoruz. Okul bitene kadar da bekliyoruz.” Bazı ailelerin, çocuklarını İğdir’de babaanne ve dedelerinin yanına bıraktığını aktaran Cunkuş, “Hafta içi orada kalıyor, hafta sonu annesinin babasının yanına geliyor.” dedi.İğdir’in köy tüzel kişiliği kaldırıldıktan ve Çivril’in mahallesi olduktan sonra ulaşım sıkıntısının daha da arttığını söyleyen Seval Kılıç da köy oldukları dönemde taşımalı eğitimden faydalandıklarını, şehirli olunca bu imkanlarının kalmadığını dile getirdi: “Şimdi Çivril’in mahallesiyiz. O yüzden okula giden çocuklarımıza servis verilmiyor. Erkekler sabah çocukları okula götürünce ev işleri, hayvan otlatma ve bakma işleri de bize kalıyor. Burada hayat, elektrik olmadığı için zor ama yol olmadığı için daha zor.”